Zomaar een paar feiten op een rij:
- Nederland vergrijst en de vraag naar zorg neemt exponentieel toe
- de wachtlijsten bij de oogartsen worden langer en langer
- we kunnen steeds meer dankzij innovatieve behandelmethoden
- met optometrie is nog altijd niets te verdienen
- het aantal zelfstandige opticiens waar de meeste specialisten werken, neemt alleen maar af
- het tekort aan gediplomeerde en ongediplomeerde medewerkers neemt alleen maar toe
- steeds meer mensen willen een mooie bril of zonnebril en zijn ook bereid daarvoor te betalen
Het gevolg? Meet- en onderzoeksruimtes staan volgepland, de wachttijden voor een afspraak bij een top-opticien worden steeds langer maar die afspraken resulteren niet altijd in de verkoop van een bril of contactlenzen. Toch vormen die verkopen en niet de optometrie de basis voor een gezonde bedrijfsvoering. Wie bovenstaand lijstje bekijkt, zal zich realiseren dat het nu al, en in de toekomst nog (veel) meer, een kunst wordt om de goede balans tussen zorg en mode te bewaren.
Laat je bijvoorbeeld huisartsen voor eerstelijnszorg naar je verwijzen dan loop je het risico dat je meet- en onderzoeksruimtes vol lopen zonder dat je iets verkoopt. Kies je voor de verkoop van brillen, zonnebrillen en contactlenzen dan doe je je hooggekwalificeerde medewerkers tekort en bied je wellicht niet het totaalpakket dat je wilt bieden.
De toekomst lijkt onvermijdelijk te zijn dat zelfstandige opticiens hooggekwalificeerde zorg aanbieden aan hun eigen klanten die ook brillen, contactlenzen en zonnebrillen bij ze kopen.
Dat betekent dan wel een tweedeling die in de zorg sowieso onvermijdelijk lijkt, wie het kan en wil betalen heeft toegang tot die zorg, wie het niet kan of wil heeft dat niet.
Ethisch gezien misschien geen fraai vooruitzicht maar wellicht eerder realiteit dan we wel zouden willen.
