Gisteren stonden EssilorLuxottica en de HAL / GrandVision in Rotterdam voor de rechter. Dat gaat niet ongemerkt voorbij, vooral ook omdat het zelden of nooit voorkomt dat bedrijven nog tijdens de overnameprocedure in allerlei onderlinge rechtszaken verwikkeld raken. Onder andere het NRC besteedde er eind vorige week een lang artikel aan. De Italiaans/Franse brillengigant heeft deurwaarders de afgelopen week beslag laten leggen op de boekhouding van GrandVision en wilde gisteren bij de rechter afdwingen dat het inzage krijgt in die cijfers om er zeker van te zijn dat GrandVision de cijfers tijdens de Corona crisis niet te rooskleurig voorstelt. Analisten zijn kritisch op de ontwikkelingen en noemen de overname ingewikkeld. Ze verdenken EssilorLuxottica ervan de crisis te willen gebruiken om de deal af te blazen of een lagere prijs te bedingen. Op de achtergrond speelt ook dat de Europese Commissie mogelijk gaat eisen dat er winkels afgestoten worden waardoor de deal voor EssilorLuxottica minder interessant wordt. Het gaat ze immers juist om die 4.300 Europese winkels van GrandVision want in andere werelddelen zoals Noord-Amerika heeft EssilorLuxottica al veel eigen winkels. EssilorLuxottica bevestigt met de hele gang van zaken haar reputatie als keiharde onderhandelingspartner die onconventionele methoden niet schuwt. Het Financieel Dagblad herinnerde iedereen er recent nog maar eens aan hoe Luxottica de overname van Oakley afdwong toen het weigerde de Sunglass Hut winkels meer korting te geven. Sunglass Hut stopte met de inkoop van Oakley en dwong het sportmerk op die manier toch te onderhandelen en uiteindelijk akkoord te gaan met de overname. Of het goed is voor de optiekbranche dat 1 partij zo machtig is dat het met dit soort praktijken zaken af kan dwingen is daarom zeer de vraag. Wordt vervolgd…
