Afgelopen oktober vierde Kering Eyewear alweer de tiende verjaardag. De lancering van de eyewear divisie van luxe concern Kering deed destijds veel stof opwaaien. Tot dan sloten luxemerken licentieovereenkomsten met brillenmakers zoals Luxottica, Marchon, Marcolin, Menrad, Safilo en tal van anderen. Dat die luxemerken alles zelf gingen doen, was een opmerkelijke en spraakmakende ontwikkeling, in gang gezet door voormalig Safilo CEO Roberto Vedovotto. Het verhaal daarna is bekend. Langzamerhand werden de monturen- en zonnebrillencollecties van alle modehuizen die tot de Kering Groep behoren, overgeheveld naar Kering Eyewear, werd er een overeenkomst met de Richemont groep gesloten over Cartier Eyewear en werden en passant ook nog even Lindberg en Maui Jim gekocht. Alleen bij Tom Ford viste Kering achter het net. Dat ging naar Estée Lauder. Financieel bleek de move een succes.
Dit jaar gaat de omzet van Kering Eyewear richting de 1,5 miljard euro. Over of het ook gebracht heeft wat het beloofde namelijk een ommekeer in de wereld van de luxe eyewear collecties, kan je een flinke discussie opzetten. In de praktijk zien we er nog niet zo veel van en bestaan de meeste collecties net als voorheen vooral uit een paar opvallende en gedurfd vormgegeven blikvangers en een aantal meer gangbare modellen die voor de aantallen moeten zorgen. Maar hoewel tien jaar natuurlijk een hele tijd is, staat Kering Eyewear misschien toch pas aan het begin van wat mogelijk is. Het heeft er, samen met Thélios wel voor gezorgd dat er bij zelfstandige opticiens weer veel meer monturen en zonnebrillen van de grote modehuizen verkocht worden. Wil je de ontwikkeling van Kering Eyewear nog eens op een rijtje zien? Klik dan even op deze link!
