Afgelopen weekend was ik in Londen waar het modecircus na New York was neergestreken. De shows volgden elkaar in rap tempo op en het was opvallend hoe vaak de kranten de vergelijking met Milaan, waar sinds begin deze week geshowd wordt, maakten. Ik deel de commentaren graag omdat de vergelijking met de optiek voor de hand ligt. Volgens de Engelse kranten waren er 5.000 inkopers en modejournalisten in Londen en dat zouden er aanzienlijk meer zijn dan deze week in Milaan. Pers en inkopers zouden Londen vernieuwender en meer inspirerend vinden. Kranten citeerden zelfs de Italiaanse ontwerpster en onbetwist mode-icoon Miuccia Prada die zich onlangs in een Italiaanse krant zorgen maakte dat Italië de leidende rol als modeland zou kunnen verliezen. Ondanks het ongegeneerde Engelse chauvinisme zit er wel een kern van waarheid in de analyses. De Italiaanse modebranche leunt sterk op een glorieus verleden en veel grote namen die echter zelden meer verrassen. De commerciële belangen zijn blijkbaar te groot om nog risico’s te nemen dus zien we vooral meer van hetzelfde. In Londen en bijvoorbeeld New York showen veel meer jonge ontwerpers met frisse ideeën die langzamerhand meer persaandacht krijgen dan de gevestigde orde in Milaan. De inkopers volgen dan vanzelf. De parallel met de optiek is gemakkelijk te trekken. Steeds meer van hetzelfde uit Italië dat al lang niet meer toonaangevend is. Blijkbaar laat de massaproductie geen ruimte voor originaliteit of innovaties of ontbreekt het de gevestigde orde gewoon aan creativiteit. Innovatieve bedrijven zoals Lindberg, Mykita en Rolf komen uit respectievelijk Denemarken, Berlijn en Oostenrijk. Het relatief kleine Italiaanse Italia Independent vormt een uitzondering op de regel en bewijst dat het ook in Italië anders kan. Niets voor niets zijn juist deze vernieuwers stuk voor stuk uitermate succesvol. De moderne consument die voor een zelfstandige winkel kiest wil daar verrast en geïnspireerd worden. Ooit, bij de introductie, waren het de grote modemerknamen waarmee de zelfstandige opticiens zich konden onderscheiden maar die tijd ligt inmiddels ver achter ons. Veel van die merken worden nu ook bij de ketens verkocht of hebben collecties die zich niet onderscheiden van vergelijkbare modellen bij de grootwinkelbedrijven. Ook en juist nu hebben zelfstandige opticiens onderscheidende producten nodig om succesvol te kunnen zijn. Die hoeven niet noodzakelijkerwijs van kleine niche-fabrikanten te komen maar dan moeten de grote aanbieders zich wel vernieuwen en keuzes maken. Interessant om te zien of ze dat nog kunnen en hoe dit zich in de toekomst gaat ontwikkelen.
